سکوت در سکوت

من برگشتم...

تو این مدت فهمیدم فقط آرزو کردن کافی نیست واسه رسیدن به

آرزوهای بزرگ تلاش بزرگ لازمه, کاری که من نکردم ...

خیلی سخت بود اینکه بخوام با خودم کنار بیام و قبول کنم

که این نتیجه بخاطر کم کاری و سر به هوایی خودم بود...

به هرحال هرچی بود گذشت و من با تمام وجود این جمله رو

درک کردم:

"یا به اندازه ی تلاشت آرزو کن یا به اندازه ی آرزوهات تلاش"

این روزها

آنــــــــــــــــقدر نیستی که

نبودنت نابودم کرده

و حدو مرز دلتنگیم

از قلبم گذشته

و مغزم را نشانه گرفته...

فقط کمی باش

کمـــــــــــــی...

(نـــــــــــــــازنـــــــــــین)

هر سال بهار

  تو به من عیدی میدادی

امسال اما

من به تو

     یک شاخه گل

یک فاتحه.....

پدر بزرگ خوبم...

برای فریب دادن،
عده ای را شیر میکنند
و عده ای را خر
بازنده، بازنده است چه درنده چه چرنده!!!

تکه تکه میشوم برای تو....

تکه ای برای قلب خسته ام...

تکه ای برای آرزوی دست و پا شکسته ام....

تکه ای برای شعر

تکه ای که میزند بنفش مهر...

روز عشق

حتما نباید عاشق باشی....

کادوهای رنگی بگیری، کادو بدهی....

روز عشق میتوانی تنها باشی

اما عاشق

به زندگی عشق بورزی

به بودن....

روز عشق باید یک لبخند بزرگ تحویل دنیا بدهی

و عاشقانه زندگی کنی....

حتی تنها...

ریز نمیبند اما

    زندگی رنگ بیناییش را

تار کرده است......

و حالا

یک ابر میان تمام نگاه هایش پیداست......

(نازنین)

گاهی
نه باید ستاره باشی

نه بیت بزرگی از یک شعر عاشقانه

و نه

یک صدای بلند
گاهی

فقط باید

زنده باشی

                   همین..

(نازنین)

چه فرقی میکند

کی کجای دنیا باشد....

وقتی

       همه ی ما

                    میتوانیم شاد باشیم.....

(نازنین)

این روزا خیلی بهتر از همیشه درک میکنم که هرجور به زندگی

نگاه کنی.....زندگیت به همون شکل ادامه پیدا میکنه

پس باید غم هارو دور ریخت و با خوشبینی به زندگی نگاه کرد

اونوقته که همه چیز اونی میشه که تو میخوای...

گاهی خندیدن به زندگی...

                     شروع یه قهقهه ی طولانیه...

پس شاد باش.....